با مویی سپید، پوستی چروکیده، پشتی بر‌آمده و پاهایِ ناتوان شده از گرد و غبارِ گذشته‌یِ پر فراز و نشیب‌شان، همچنان آرام اما پیوسته با دستانِ به هم گره کرده‌شان به سویِ افقِ آینده گام برمی‌دارند تا به من و تو پایوَر (=اثبات) کنند عشق در آن دیار هنوز نمرده است.
داریوش دولتشاهی
